El partíu refuga la discriminación que tán sufriendo delles alumnes del Máster del Profesoráu pol usu normativu y académicu del asturianu
Les mocedaes d’Aína desixen que los derechos llingüísticos se respeten na Universidá d’Uviéu tres el casu que tá sufriendo delles estudiantes del Máster en Formación del Profesoráu. Una situación que consideren absurda al tar estes formándose pa exercer como profesores d’asturianu.
Nesti sen, Aína denuncia la discriminación llingüística fecha pol profesoráu de la universidá asturiana. Dende amenaces directes que xueguen coles calificaciones d’una asignatura pol fechu d’espresase oralmente n’asturianu; coacciones na realización de pruebes escrites, con esámenes onde apaez impreso nes fueyes la obligación de “contestar en llingua castellana”; comentarios que-y quiten valir a les llingües minorizaes del Estáu y carentes d’una base d’estudiu críticu; falta de rigurosidá filolóxica, con asignatures empobinaes a estudiar l’asturianu como llingua estranxera y non como llingua ambiental; hasta la non evaluación de trabayos escritos n’asturianu baxo’l pidimientu de volver a entregalos traducíos.
La Universidá d’Uviéu, nel so papel como principal institución académica d’Asturies, ha ser un exemplu na defensa, usu y promoción del patrimoniu llingüísticu de toles asturianes. Sicasí, nun ye asina; sigue calteniendo esa realidá d’esclusión y discriminación hacia les alumnes qu’escueyen espresase académicamente na so llingua llariega. Añu tres añu, l’alumnáu tien que facer frente a torgues alministratives, docentes ya institucionales. Los espacios educativos han tar llibres d’esclusiones y puxar por una igualdá ente estudiantes, al mesmu tiempu que garantizar los sos derechos. Poro, dende la Mocedá d’Aína queremos refugar esta discriminación que ye intolerable, sobre manera, cuando vulnera los derechos fundamentales recoyíos por normatives europees, estatales y asturianes, y constitúi una forma d’opresión escontra’l patrimoniu históricu asturianu.
Les llingues propies d’un territoriu son el reflexu de tola so historia, tán venceyaes a una cultura, una identidá y una forma diferente de ver la realidá; son una herencia viva que tresmitimos de xeneración en xeneración. Nesti sen, la educación constitúi un pilar fundamental nel caltenimientu de la cultura y la memoria colectiva d’una comunidá, al mesmu tiempu que xenera una base sólida qu’asegura que les llingües propies de cada territoriu non solo sobrevivan, sinón que prosperen nes comunidaes influyíes dafechu pola diglosia.